20 lutego podopieczni Fundacji Kapucyńskiej obejrzeli film Charlesa Chaplina pt. „Światła wielkiego miasta”. Projekcję poprzedził wykład dr Sylwii Jaronowskiej, prowadzącej także zajęcia związane z filmem na Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. To dopiero początek planowanego cyklu, podczas którego bezdomni będą mieli okazję zaznajomić się z różnymi nurtami światowego kina.

„Światła wielkiego miasta” to amerykański czarno-biały film niemy z 1931 r. Temat poruszony w filmie nawiązuje do walentynek, a także do cierpienia. Głównymi bohaterami są ulubiona postać Chaplina – „elegancki żebrak” oraz niewidoma kwiaciarka. Pojawia się tu także motyw przyjaźni bogatego biznesmena z człowiekiem z nizin społecznych. Mimo braku dialogów w filmie, bezdomni z uwagą śledzili losy postaci.

Podczas dalszych spotkań dr Jaronowska planuje poruszyć tematy surrealizmu i egzystencjalizmu. „Myślę, że jest to dla bezdomnych pośrednio droga do odzyskania własnej wartości. A dlaczego nie? Czy to spotkanie zarezerwowane dla tych, którzy wrócą do domu i założą ciepłe kapcie? Tak samo bezdomny, jak i „domny” zasługuje na to, żeby obcować z kulturą.” – odpowiada dr Sylwia Jaronowska, zapytana, czemu służy bezdomnym wiedza o filmie.

Katarzyna Jankowska