Dążymy do zniesienia głodu, ubóstwa i bezdomności, ochrony życia i zdrowia oraz wyrównywania szans osób zagrożonych wykluczeniem społecznym poprzez niesienie elementarnej pomocy humanitarnej i charytatywnej ubogim, chorym, cierpiącym i niepełnosprawnym.
Poprzez długoterminowe działania pomagamy ubogim i bezdomnym w Warszawie
Kilkaset osób każdego dnia może liczyć na ciepły posiłek w naszym domu
Wspierają nas oni zarówno w rodzinnym wydawaniu posiłków jak i podczas cyklicznie organizowanych wydarzeń
Fundator
„Kiedy w wyniku wypadku samochodowego cudem uniknąłem śmierci, po raz pierwszy przyjrzałem się mojemu życiu z uwagą. Był to czas wielkiej przemiany i nawrócenia, w końcu pojąłem, że nie można doświadczyć pełni życia bez Bożej miłości. Zrozumiałem, że to wydarzenie,
a potem długotrwała rekonwalescencja miały sens, ponownie się narodziłem.
Teraz opieram moje życie na budowaniu miłości. Mam świadomość, że film, sztuka czy inne przedsięwzięcie uznane za wybitne dzieło – przeminą. A moje odniesienie do pracy, mój wysiłek, gesty i słowa miłości – zostają w innych, w odbiorcach.
Myślę, że jest to wręcz przenoszone z pokolenia na pokolenie. Stąd też zaangażowany jestem w działalność Fundacji Kapucyńskiej, której owoce będą trwale żyły w ludzkich sercach, bo stwarzamy szansę na zmianę, na którą nigdy nie jest za późno, a na którą każdy zasługuje.
Serdecznie dziękuję za wszelkie wsparcie działań Fundacji oraz zachęcam do pomagania nam mądrze pomagać.”
Radosław Pazura
Prezes Fundacji
Wiceprezes Fundacji
Szef Jadłodajni
Administrator biura
Psycholog
Anicet nie był urodzonym Warszawiakiem. Z urodzenia nie był nawet Polakiem. Pochodził ze zgermanizowanej rodziny mazurskiej Lorenza i Berty Koplinów, a na świat przyszedł w Debrznie (Fryland) 30 lipca 1875 r.
Był doskonałym kaznodzieją. Z niezwykłą erudycją i lekkością wyjaśniał zawiłe prawdy wiary. Miłość do słowa zakorzeniona w nim była od zawsze. Kochał poezję i pisał wiersze. Pasjonował się też historią, a rozległą wiedzę wyrażał w licznych szkicach historycznych na tematy kościelne oraz w tekstach publicystycznych.
Zachwycił się nią od pierwszego wejrzenia, o czym świadczyć może list do prowincjała westfalskiego napisany następnego dnia: Przy wejściu do starej polskiej rezydencji królewskiej ogarnęło mnie miłe ciepło łagodnych promieni słonecznych budzącej się właśnie w tym kraju młodej wiosny, przyjacielski zwiastun owego uszczęśliwiającego światła słonecznego, które uśmiechnęło się do mnie z oczu Ojca Komisarza Kazimierza przy wejściu do nowego domu zakonnego. Uściskał mnie z prawdziwie polską serdecznością i franciszkańską braterskością, a okazywał miłość najczulszej i najtroskliwszej matki.
Żadnego biedaka nie pozostawiał bez wsparcia materialnego, czy pojednania z Bogiem. Posługa najuboższym była jego szczególnym charyzmatem. Stworzył swoisty system zdobywania ofiar. Urokiem osobistym i determinacją potrafił namówić do złożenia datku ludzi zupełnie niewrażliwych na potrzeby innych. Chodził od drzwi do drzwi, nie omijając najwyższych dostojników państwowych i kościelnych.
O. Anicet miał 66 lat gdy trafił to Auschwitz. Pobito go już przy wysiadaniu z pociągu, gdy nie mógł wyskoczyć z wagonu tak sprawnie, jak oczekiwali tego hitlerowcy. Według księgi kostnicy o. Anicet zmarł 16 października 1941 roku: po 48 latach powołania zakonnego i 41 roku kapłaństwa. Wierny i niezłomny ojciec ubogich zginął tak, jak ginęły jego dzieci. Trafiając do Auschwitz mógł przyznać się do swego pochodzenia, ocalić własne życie wybrał jednak wierną służbę, stając się wzorem dla pokoleń.
O. Anicet Kopliński został beatyfikowany 13 czerwca 1999 r. w Warszawie przez papieża Jana Pawła II, w gronie 108 męczenników, a jego liturgiczne wspomnienie przypada na 16 czerwca.
Fundacja Kapucyńska im. bł. Aniceta Koplińskiego powstała we wrześniu 2010 r. - z inicjatywy br. Piotra Wardawego i Marka Seretnego, który objął stanowisko prezesa Fundacji. Fundacja powstała by wspierać działalność charytatywną Braci Mniejszych Kapucynów. Ma niezwykłego patrona – bł. Aniceta Koplińskiego i wspaniałego fundatora – aktora Radosława Pazurę. Skupia wokół siebie ludzi wrażliwych na los osób słabszych.
W 2018 roku miało miejsce otwarcie Kapucyńskiego Ośrodka Pomocy na Miodowej --> Domu im. bł. Ancienta Jałmużnika Warszawy na który składa się przede wszystkim jadłodajnia dla bezdomnych oraz punktu wydawania leków i odzieży dla ubogich. Miejsce to od lat łączy ludzi o wielkich sercach i z tymi w potrzebie